Интервью с Адонисом Саулидисом / Συνέντευξη με τον Αντώνη Σαουλίδη

Мы поговорили с кандидатом в депутаты от округа Салоники Адонисом Саулидисом о проблемах нашего города и о том, как их решить:

О себе
Это сложный вопрос. Я не люблю говорить о себе, я люблю говорить о своей работе, о моих политических взглядах. Работа, которую я уже проделал, мои политические воззрения, пути, которыми я  исполняю свой гражданский долг, всё это и говорит о некоторых особенностях моего характера . Всё, что нужно знать обо мне, это то, что я родился в Салониках. Живу на западе города со своей семьей. У меня трое детей, и думаю, этого достаточно, чтобы охарактеризовать меня.
Ошибки правительства Греции
Я думаю, самая большая ошибка,  сделанная нынешним правительством — это  то, что оно обмануло греческих граждан. То, что  было обещано в 2015 году, не могло произойти в Греции. Оно дало надежды, которые затем были разрушены. что привело к появлению целого поколения разочарованных молодых людей, отвернувшихся  от политики и политиков. Я думаю, что г-н Ципрас причинил вред всему молодому поколению, и нам, активным гражданам, разрушив наши убеждения в том, что мы другие, что мы говорим правду, мы не лжем. Он солгал греческому народу  и новое поколение политиков теперь должно исправить последствия действий Алексиса Ципраса.

Три основные проблемы Салоник сейчас и как их решить
Первой и самой основной проблемой, с которой сейчас сталкивается город, является проблема общественного транспорта. Автобусы плохие, они не отвечают требованиям цивилизованного государства и города, Салоники не достойны такого. И я буду работать с этим, поддерживая общественный статус  данного вида транспорта в сотрудничестве, конечно же, с муниципалитетами города, которые смогут увеличить автобусный парк, необходимый для движения в городе, а также создать условия, которые позволят компании работать с необходимым персоналом. Нужен персонал, нужны автобусы. Мы будем искать их законодательным путём.
Вторым важным вопросом является вопрос безработицы, особенно молодежи. И здесь я думаю, что сотрудничество между государством и муниципалитетом может принести результаты. То, что я предлагаю  — это сдача в аренду общественных зданий муниципалитетам, которые затем оснастят их, придадут им надлежащую форму и предоставят их бесплатно, покрывая текущие расходы новых выпускников, которым придется претендовать на европейские программы. Затем, благодаря реализации европейских программ, будут также созданы условия, чтобы эти рабочие места носили постоянный характер, потому что все мы знаем, что в каждой европейской программе также есть расходы на персонал. Это создаст рабочие места, которые молодые люди смогут использовать, и, конечно, мы сможем заработать дополнительные деньги, потому что источники ресурсов. выделяемых на эти программы.  находятся в Брюсселе в центре Европы, и чтобы на них претендовать, нужно приложить определенные усилия. Должны быть инновационные идеи, предложения, которые способствуют совершенствованию и представляют собой ценность.
Третье — это свободные пространства, места отдыха, которых меньше всего  на душу населения во всей Греции. Таким образом, через зеленый фонд мы будем высвобождать ресурсы, запрашивать освобождение участков, распоряжение денежными ресурсами, чтобы экспроприировать свободные места и строить площади, парки, игровые площадки, на которых жителям Салоник  и их детям можно будет проводить время.
О пенсиях
Вопрос о пенсиях, жизнеспособности страховой системы является сложным, поскольку она не может существовать только за счёт дотации греческого государства . Он также напрямую связан со страховыми взносами, которые мы все платим за наших сотрудников. Но когда зарплата составляет порядка 400-450 евро, как вы понимаете, страховые взносы невелики. Мы предлагаем увеличить рабочие места, повысить заработную плату, чтобы все греки жили достойно и, таким образом, обеспечивали жизнеспособность системы страхования, потому что нет возможности дальнейшего сокращения расходов в нашей системе страхования, которая сейчас работает на грани выживания. Это единственный путь. Я считаю, что нужно найти решение и в вопросе предоставления пенсий очень  пожилым людям. Критическая проблема — это проблема, которая может подчеркнуть чувствительность греческого государства ко всем тем людям, которые столкнулись с трудностями в своей жизни, будь то в Греции или за границей, и которые были вынуждены стать репатриантами. Всех их должны принять, а не оставлять на произвол судьбы. Мы должны уважать их историю и дать им возможность жить достойно.
Про центры русской культуры в городе
У двух народов очень много точек соприкосновения. У них связи и в истории,  и в религии, и общие культурные ценности. Мы не должны забывать, что Греция находится на перекрестке между Востоком и Западом, то есть, с одной стороны, Соединенные Штаты Америки и Россия с другой. Мы считаем, что должны взаимодействовать так же легко и беспрепятственно с Россией, потому что вещей, нас связывающих, гораздо больше, и, конечно, могут быть созданы условия,  способствующие развитию обоих народов.
Про социальную экономику в Салониках
Я думаю, что социальная экономика и кооперативная экономика являются областью, в которую можно инвестировать в современном обществе и через этот сектор поддерживать устойчивое развитие, укрепляющее  усилия, которые мы все прилагаем, и для роста рабочих мест, а также для повышения уровня жизни за счет роста ВВП.
Образование в Греции для иностранных студентов и вопрос безопасности в греческих университетах
Сейчас образование в Греции для иностранных студентов  непривлекательно. Я думаю, что это еще одна область, в которую мы могли бы инвестировать. У нас есть границы с таким количеством стран,которые менее развиты,  и мы могли бы начать преподавать на иностранных языках, что позволило бы учиться у нас всем молодым людям, желающим получить более высокий уровень образования, чем в их стране.  Они приходят к нам в греческие университеты и получают такое образование, какое хотят. Это еще один путь развития, которым мы не воспользовались, и я думаю, что мы должны это очень серьезно пересмотреть в ближайшие годы. У нас есть Международный университет в Салониках, но я думаю, что этого недостаточно для удовлетворения потребностей, существующих в нашем большом районе на Балканах, а также в Восточной Европе.
Проблема безопасности в греческих университетах является запретной темой, с которой нам придется иметь дело в ближайшей перспективе. Неприкосновенность на территории университета не была создана, чтобы покрывать незаконную деятельность. Она  был основана в те годы, когда не было академической свободы, когда профессора в университете и студенты не имели свободы говорить, у них не было возможности свободной политизации, и это именно те проблемы, которые пытались тогда решить. Я думаю, что на сегодня  все это защищено через институциональное функционирование греческого государства. Поэтому мы должны немедленно взглянуть на вопрос о неприкосновенности убежища в университете и позволить греческой полиции выполнять свою работу., то есть обеспечивать безопасность всех граждан, независимо от того, где они находятся и ведут активную деятельность. Не должно быть никаких различий, если вы находитесь в Национальной обороне или если вы находитесь в университетском кампусе.
Про любовь к  Салоникам
Я люблю Салоники, потому что я здесь родился. Как каждый из нас любит самого себя, точно такие же чувства у меня к Салоникам. Это часть меня. Здесь я родился, здесь я вырос, здесь я учился, здесь  семья, здесь я создал свою семью. Я не вижу себя где-то в другом месте и поэтому я хочу сделать все, что от меня зависит, чтобы Салоники стали тем , чем они заслуживают. И это, совершенно отличается от того, где они сегодня. Салоники, которые имеют так много преимуществ по сравнению с другими городами Греции, будь то меньшие или большие,  всё еще живут в тени Афин и их часто неправильно сравнивают с ними. Будучи избранным депутатом парламента Греции, постараюсь создать самостоятельные Салоники, Салоники, которые будут полагаться исключительно на свои силы и силы всех жителей, которые действительно имеют много преимуществ, имеющих и отношение к их прошлому — это люди, которые в большинстве являются беженцами и иммигрантами в Салониках, люди, которые  оставили многое и приехали сюда с нуля строить свою жизнь и вложили свою сущность в становление и развитие города. Вот почему я хочу, чтобы Салоники стали главным героем, поэтому я хочу жить в Салониках.
Μιλήσαμε με τον υποψήφιο βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης Αντώνη Σαουλίδη για τα προβλήματα της πόλη μας κ πως λύνονται:
 
Για τον εαυτό μου
Είναι μία δύσκολη ερώτηση αυτή. Δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου, μου αρέσει να μιλάνε τα έργα μου για μένα. Για το πώς σκέφτομαι και το πώς αντιμετωπίζω την πολιτική. Τα έργα, τα οποία αφήνω πίσω μου αλλά και ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύομαι, νομίζω ότι αναδεικνύει αρκετά πράγματα σχετικά με τον χαρακτήρα μου. Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι έχω γεννηθεί στην Θεσσαλονίκη. Ζω στη Δυτική Θεσσαλονίκη μαζί με την οικογένεια μου. Έχω τρία παιδιά και νομίζω ότι αυτά είναι αρκετά για να συστηθώ με τον κόσμο.
 
Вασικά λάθη της Κυβέρνησης της Ελλάδας
Νομίζω ότι η σημερινή κυβέρνηση το μεγαλύτερο λάθος το οποίο έχει κάνει είναι το ότι εξαπάτησε τους έλληνες πολίτες. Το 2015 υποσχέθηκε πράγματα, τα οποία γνώριζε ότι δεν μπορούν να συμβούν στην Ελλάδα. Δημιούργησε ελπίδες, τις οποίες στη συνέχεια τις διέψευσε και πολύ περισσότερο ότι μέσα από αυτή την διαδικασία κινητοποίησε νέους ανθρώπους, οι οποίοι απογοητεύτηκαν και στη συνέχεια ξαναγύρισαν την πλάτη στην πολιτική και στους πολιτικούς. Νομίζω ότι ο κύριος Τσίπρας έκανε κακό σε όλους τους νέους ανθρώπους, και σε εμάς που πολιτευόμαστε, γιατί πλέον κατέρρευσε ένα επιχείρημα μας, διέψευσε ένα επιχείρημα μας, ότι εμείς είμαστε διαφορετικοί, ότι εμείς λέμε την αλήθεια, δεν λέμε ψέματα. Είπε ψέματα στον ελληνικό λαό και νομίζω ότι και η νέα γενιά πολιτικών πρέπει τώρα να απολογηθεί για τον Αλέξη Τσίπρα.
Τα τρία κύρια προβλήματα της Θεσσαλονίκης τώρα και πώς θα τα λύσετε
Το πρώτο και βασικότερο θέμα το οποίο σήμερα αντιμετωπίζει  η πόλη είναι το ζήτημα των μέσων μαζικής μεταφοράς. Τα αστικά λεωφορεία είναι ότι χειρότερο, δεν μπορούμε σε καμία απολύτως περίπτωση να πούμε ότι αξίζουν στην Θεσσαλονίκη, ότι πληρούν τις προϋποθέσεις μίας πολιτισμένης πολιτείας και μίας αξιοπρεπούς πόλης. Και ο τρόπος με τον οποίο θα το αντιμετωπίσω  είναι με την στήριξη του δημόσιου χαρακτήρα των λεωφορείων σε συνεργασία, βέβαια με τους δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος, οι οποίοι με μία συνέργια ουσιαστική θα μπορέσουν και να αυξήσουν τον στόλο που απαιτείται για να κυκλοφορεί στην πόλη, καθώς επίσης και να δημιουργήσουν συνθήκες  οι οποίες θα επιτρέπουν την  βιωσιμότητα της εταιρείας για να μπορεί να λειτουργεί με το προσωπικό, το οποίο  χρειάζεται. Χρειάζεται προσωπικό, χρειαζόμαστε λεωφορεία. Θα τα διεκδικήσουμε μέσα από νομοθετικές παρεμβάσεις.
Το δεύτερο σημαντικό ζήτημα είναι το ζήτημα της ανεργίας, κυρίως των νέων. Και εδώ νομίζω ότι μία συνεργασία μεταξύ κράτους και δήμων θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα. Αυτό το οποίο προτείνω εγώ είναι την παραχώρηση δημόσιων χώρων στους δήμους, οι οποίοι στη συνέχεια θα τους εξοπλίσουν, θα τους διαμορφώσουν κατάλληλα και θα τους παραχωρήσουν δωρεάν, καλύπτοντας τα λειτουργικά έξοδα σε νέους πτυχιούχους οι οποίοι θα έχουν ως στόχο την διεκδίκηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Στη συνέχεια, μέσα από την επίτευξη ευρωπαϊκών  προγραμμάτων θα δημιουργούνται και οι προϋποθέσεις, ούτως ώστε αυτές οι θέσεις εργασίας να έχουν μόνιμο χαρακτήρα, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι κάθε ευρωπαϊκό πρόγραμμα έχει και το staff cost — το κόστος  του προσωπικού. Έτσι, με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθούν δουλειές, τις οποίες οι νέοι άνθρωποι θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν και περισσότερο βέβαια μέσα από αυτό θα μπορέσουμε να φέρουμε και επιπλέον χρήματα γιατί τα προγράμματα αυτά έχουνε πόρους, οι οποίοι βρίσκονται στις Βρυξέλλες στο κέντρο της Ευρώπης, και για να προσφέρεις εδώ θα πρέπει να τους διεκδικήσεις. Θα πρέπει να έχεις προτάσεις καινοτόμες. Θα πρέπει να έχεις προτάσεις  οι οποίες προάγουν την αριστεία και όλο αυτό να αφήνει και μία υπεραξία.
Το τρίτο είναι οι ελεύθεροι χώροι, οι οποίοι σε ποσοστό ανά κάτοικο είναι το μικρότερο σε όλη την Ελλάδα. Έτσι λοιπόν μέσα από το πράσινο ταμείο θα αποδεσμεύσουμε πόρους, θα ζητήσουμε την αποδέσμευση των πόρων, την διάθεση των χρηματικών εργαλείων ούτως ώστε να απαλλοτριωθούν ελεύθεροι  χώροι και να κατασκευαστούν πλατείες, πάρκα, παιδικές χαρές, στις οποίες θα μπορούν οι Θεσσαλονικείς αλλά και τα παιδιά τους να περνούν όμορφα τον ελεύθερο χρόνο τους.
Σχετικά με τις συντάξεις
Το ζήτημα των συντάξεων, η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος είναι μία δύσκολη εξίσωση γιατί δεν μπορεί να βάλει μόνο τους πόρους τους οποίους διαθέτει η ελληνική πολιτεία προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Έχει και άμεση σχέση και με τις ασφαλιστικές εισφορές, τις οποίες δίνουμε όλοι εμείς οι εργαζόμενοι. Όταν όμως οι μισθοί είναι της τάξεως των 400 – 450 ευρώ, όπως καταλαβαίνετε και οι ασφαλιστικές εισφορές είναι χαμηλές. Αυτό το οποίο προτείνουμε εμείς είναι, η αύξηση των θέσεων εργασίας, η αύξηση των μισθών ούτως ώστε να επιτευχθεί αξιοπρεπής διαβίωση όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων και μέσα από αυτό τον τρόπο να διασφαλίσουμε την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, γιατί δεν υπάρχει δυνατότητα για περεταίρω μείωση  δαπανών στο ασφαλιστικό μας σύστημα, που έχει φτάσει σε ένα σημείο που πλέον λειτουργεί οριακά. Και βέβαια θα ήθελα να προσθέσω και το εξής. Νομίζω ότι θα πρέπει να βρεθεί και μία λύση σχετικά με το ζήτημα της παροχής συντάξεων στους υπέργηρους. Ένα ζήτημα, το οποίο είναι κρίσιμο, ένα ζήτημα το οποίο μπορεί να αναδείξει την ευαισθησία της ελληνικής πολιτείας για όλους αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι αντιμετώπισαν δυσκολίες  στη ζωή τους, είτε εντός Ελλάδας, είτε εκτός Ελλάδας και αναγκάστηκαν να επαναπατρισθούν, να έρθουν εδώ. Όλους αυτούς θα πρέπει να τους αγκαλιάσουμε και να μην τους αφήσουμε στο έλεος της αγοράς. Θα πρέπει να σεβαστούμε την ιστορία τους και να τους δώσουμε την δυνατότητα να κλείσουν ομαλά και με αξιοπρέπεια τον κοινωνικό τους κύκλο.
Για την λειτουργία των κέντρων ρωσικού πολιτισμού στην πόλη
Οι δύο λαοί έχουν πάρα πολλά κοινά στοιχεία. Έχουνε κοινά ιστορικά στοιχεία, έχουνε κοινά θρησκευτικά στοιχεία, έχουν κοινά πολιτισμικά στοιχεία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, δηλαδή στο σημείο αυτό που από την μία την επιρροή ασκούν οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής και από την άλλη η Ρωσία. Εμείς νομίζω ότι θα πρέπει να συνεργαστούμε με τον ίδιο ομαλό τρόπο και με την Ρωσία, γιατί όπως είπα και νωρίτερα, αυτά τα οποία μας συνδέουν είναι πολύ περισσότερα και βεβαίως  αρκετά ώστε να δημιουργήσουν συνθήκες που θα ευνοούν την ανάπτυξη και των δύο λαών.
Για  κοινωνική οικονομία στην Θεσσαλονίκη
Νομίζω ότι η κοινωνική οικονομία και η συνεταιριστική οικονομία είναι ένας τομέας στον οποίο μπορούν να επενδύσουν σύγχρονες κοινωνίες  και μέσα από αυτόν τον τομέα να στηρίξουμε μία βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία θα ενισχύσει την προσπάθεια που καταβάλουμε όλοι και για την αύξηση θέσεων εργασίας, αλλά και για την αύξηση του βιοτικού επιπέδου μέσα από την άνοδο του ΑΕΠ.
Εκπαίδευση στην Ελλάδα για τους ξένους φοιτητές για το ζήτημα της ασφάλειας στα ελληνικά πανεπιστήμια
Δεν είναι ελκυστική. Νομίζω είναι ένας ακόμη τομέας στον οποίον θα μπορούσαμε να επενδύσουμε. Έχουμε σύνορα με πάρα πολλές χώρες, οι οποίες είναι λιγότερο ανεπτυγμένες από εμάς και θεωρώ ότι θα μπορούσαμε να δώσουμε   ξενόγλωσσες σπουδές, οι οποίες θα έδιναν την δυνατότητα σε όλους αυτούς τους νέους, οι οποίοι θέλουν ένα καλύτερο επίπεδο εκπαίδευσης  από αυτό που έχουνε στην χώρα τους. Να έρθουνε σε μας, στα ελληνικά πανεπιστήμια και να λάβουνε αυτή την μόρφωση την οποία επιθυμούν. Είναι ένας ακόμη τρόπος ανάπτυξης, τον οποίο δεν τον έχουμε εκμεταλλευτεί πλήρως και θεωρώ ότι τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να το κοιτάξουμε πάρα πολύ σοβαρά. Έχουμε βέβαια το Διεθνές Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη, το οποίο όμως νομίζω ότι δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες, οι οποίες υπάρχουν στη μεγάλη μας γειτονιά στα Βαλκάνια, αλλά και στην ανατολική Ευρώπη.
Το ζήτημα της ασφάλειας στα ελληνικά πανεπιστήμια, το ζήτημα του άσυλου δηλαδή ένα ζήτημα ταμπού, το οποίο θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε μέσα από την σύγχρονη οπτική. Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν δημιουργήθηκε για να καλύψει  παράνομες ενέργειες. Θεσμοθετήθηκε τα χρόνια εκείνα, όπου δεν υπήρχε ακαδημαϊκή ελευθερία, όπου οι καθηγητές στο  πανεπιστήμιο αλλά και οι φοιτητές δεν είχαν ελευθερία λόγου, δεν είχαν δυνατότητα  ελεύθερης πολιτικοποίησης και αυτό ακριβώς το πρόβλημα προσπάθησε να καλύψει. Νομίζω ότι σήμερα όλα αυτά μέσα από την θεσμική λειτουργία της ελληνικής πολιτείας προστατεύονται. Ως εκ τούτου θα πρέπει άμεσα να δούμε το ζήτημα  του πανεπιστημιακού ασύλου από ένα άλλο μάτι και να δώσουμε την δυνατότητα στην ελληνική αστυνομία να κάνει την δουλειά της και έτσι όπως πρέπει να την κάνει. Να προάγει δηλαδή και να υπερασπίζεται την ασφάλεια όλων των πολιτών, ασχέτως από τον χώρο στον οποίο βρίσκονται  και δραστηριοποιούνται. Δεν θα πρέπει να υπάρχει διαφοροποίηση εάν βρίσκεσαι στην Εθνικής Αμύνης ή αν βρίσκεσαι εντός του πανεπιστημιακού campus.
Γιατί αγαπάτε την Θεσσαλονίκη
Όπως ο καθένας από μας αγαπάει τον εαυτό του, έτσι ακριβώς αισθάνομαι για την Θεσσαλονίκη. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ σπούδασα, εδώ έκανα οικογένεια, εδώ ζω με την οικογένεια μου. Δεν μπορώ λοιπόν να δω τον εαυτό μου κάπου διαφορετικά από την Θεσσαλονίκη και γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο θέλω να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου, για να βρεθεί η Θεσσαλονίκη στη θέση που της αξίζει. Και η θέση που της αξίζει είναι τελείως διαφορετική από αυτήν στην οποία βρίσκεται σήμερα. Μία Θεσσαλονίκη η οποία έχει τόσα συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις άλλες πόλεις της Ελλάδος, είτε μικρότερες είτε μεγαλύτερες, η οποία ωστόσο όμως  πάντοτε ζει στη σκιά της Αθήνας και διεκδικεί μία λανθασμένη για μένα σύγκριση με την Αθήνα. Εγώ μέσα από την δική μου παρουσία στο ελληνικό κοινοβούλιο θα επιχειρήσω να αναδείξω μία αυτόνομη Θεσσαλονίκη, μία Θεσσαλονίκη η οποία θα στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στις δικές της δυνάμεις και στις δυνάμεις όλων των Θεσσαλονικέων οι οποίοι πραγματικά έχουν πολλά πλεονεκτήματα, τα οποία έχουν να κάνουν με το παρελθόν τους, είναι άνθρωποι, δηλαδή, οι Θεσσαλονικείς στην πλειοψηφία τους πρόσφυγες, μετανάστες, άνθρωποι οι οποίοι άφησαν πίσω τους συναισθήματα, άφησαν πίσω τους  πολλοί από αυτούς  περιουσιακά στοιχεία και ήρθαν εδώ από το μηδέν και χτίσανε την ζωή τους και δώσανε το είναι τους για να στηθεί και πάλι και να αναπτυχθεί μία πόλη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον θέλω η Θεσσαλονίκη να γίνει πρωταγωνίστρια, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον θέλω να ζω στην Θεσσαλονίκη.

Подробнее с программой можно ознакомиться здесь:

Home